Nieuw paard.

'Daar zijn ze al' Dawn's vader stond naast haar en liep op de naderende auto met paardenwagen af. Dawn liep er achter hem aan. De auto stopte en er stapte een man uit. 'Ik hoop dat het paard naar wens is' zei hij en hij knikte dan even naar mijn vader waarna hij naar de paardenwagen liep en hier in liep. Een paar minuten later kwam hij eruit lopen met een paard aan zijn hand. 'Dit is je nieuwe paard, hij is vier jaar. Een ras echte fries' de man overhandigde het paard aan Dawn. 'Hij is prachtig' ze gaf een klopje op de hals van het paard en glimlachte. 'Amor' mompelde ze tegen zichzelf. 'Je nieuwe naam is Amor' Dawn glimlachte en nam het paard mee naar de stallen.

'Dit is jou stal, ik hoop dat je het een beetje mooi vind' zei ze tegen haar paard. Niet dat hij zou antwoorden, maar toch. Ze zette Amor in de stal en liep naar de voer zakken en deed wat in de voer bak van Amor. Ze keek naar de waterbak die goed gevuld was en sloot dan de stal. Ze besloot haar rijkleren aan te doen om wat te gaan rijden in de buitenbak van de manege.

Een half uurtje later kwam Dawn terug bij de stal van Amor met een zadel en halster in haar handen. Ze haalde Amor uit zijn stal en bond hem vast aan de voorkant. Ze legde eerst het dekje en hierna het zadel op de rug van Amor en deed dan zijn halster om en stopte het bit in zijn mond. Ze maakte dan het zadel vast en maakte Amor los en leidde hem mee naar de buitenbak toen ze iemand tegen kwam die er bekend uit zag.

Erica was ondertussen net op Jolie gestapt en reed haar los. Met een lange teugel en duidelijke hulpen met haar benen liet ze haar veel voltes rijden. Er kwam een ander meisje aangelopen, met een mooie jonge Fries. Een echt raspaard maar Jolie was ook volbloed haflinger, al had ze geen stamboom. "Haai," zei Erica tegen het onbekende meisje. Ze zag er een beetje uit als een kakker, wat betreft haar houding, maar haar kleding waren gewoon versleten stalkleren. 'Het zou wel goed zijn,' dacht ze terwijl ze de teugels een beetje op maat nam en Jolie een rustig drafje liet lopen. Erica moest wel opletten want Jolie was helemaal blij dat ze weer mocht lopen en dus ging ze de hele tijd net iets te hard. Door net wat langzamer te lichtrijden dwong ze haar pony in een rustiger tempo rond te lopen, waarbij ze goed oplette of ze niet tegen het nieuwe meisje met haar fries opliep. Of zelfs maar in de buurt kwam want Jolie had het niet zo op onbekende paarden. "Rij jij al lang en is dat je eigen paard?" vroeg ze nieuwsgierig.

Dawn stapte ook op Amor en bekeek eerst eventjes het meisje dat op de haflinger reed 'Haai' zei ze met een glimlachje naar haar. Het paard zag er mooi uit en vooral sterk. Ze was gezond dat kon je zo zien. Amor snoof eventjes, Dawn grinnikte en stapte dan rustig met haar de buitenbak in waar ze in lichte draf begon te rijden. 'Ik rij al twaalf jaar paard' antwoordde ze op de vraag van het meisje. Haar vorige paard had ze naar een pension gebracht. Die was al oud en ze vond dat hij goed oud mocht worden en ook mocht rusten. Ze had hem naar het pension gebracht net de dag voordat ze gingen verhuizen, haar vader had belooft dat ze een nieuw paard mocht. 'Ja dat is mijn eigen paard. Ik heb hem net gekregen dus ik vond het beter als we elkaar eventjes konden leren kennen. En hoe kan dat beter dan eventjes te gaan rijden' zei ze daarna. 'Hoe lang rij jij dan al?' vroeg ze hierna. 'En is dat ook je eigen paard?'

Erica glimlachte vrolijk. "Eehh... ik ook zoiets denk ik. Ik rij sinds mijn vijfde, ben nu zeventien... Ja, dat is zo'n twaalf jaar." Ze gaf Jolie een klopje. " Ik ben Erica. En dit is Jolie." Jolie besloot dat dat een teken was om eens hard te briezen. Ze grinnikte. "Ja Jolie, ik had het over jou. Ze is ook mijn eigen paard. Mijn ouders hebben een manege in York, een grote oude stad hier aardig ver vandaan, een stuk verder het land in. Ze hadden Jolie gekocht als manegepaard, maar ze bleek er niet geschikt voor te zijn. Ze houdt niet van vreemden om haar heen, maar we hadden meteen een band. Toen ik een tijdje op haar gereden had, besloten mijn ouders haar niet weg te doen maar aan mij te geven. En ik heb absoluut geen spijt van die beslissing." Ze omhelsde haar pony, die verbaasd omkeek. Erica besloot dat het tijd was voor een rondje galop. Ze ging op een grote volte bij B en bij E waarop ze aansprong. Jolie sprong in de goede galop aan en samen reden ze twee rondjes op de volte in galop. Daarna liet ze haar weer in een rustig drafje lopen. "Jolie had vroeger Z-dressuur gereden, en daarom kan ze alle oefeningen. Alleen is ze lui en wil ze niet altijd de oefeningen goed rijden."

{Jolie bestaat echt, het is mijn favo manegepony, ik had net ook rijles op haar. Dat van dat Z-dressuur is ook echt waar. Iedereen zegt ook altijd dat ik het beste van ons allemaal op haar rijd. Dat eigenwijze is trouwens ook waar, eigenlijk is (op dat niet gek op vreemden na) alles wat ik over haar zeg ook zo in het echt }

Terwijl de onbekende meisjes zaten te rijden keek kait een stukje ver der met bewondering naar hoe sierlijk de meisjes reden. 'Zou ik dat maar kunnen' dacht Kait. Kait liep naar de bak een stopte een meter voor de bak. Ze wist niet hoe de paarden zouden reageren en was bang dat een paard iets zou doen, ook al vond ze het zo mooi om het te zien. Kait kon zich nog herinneren dat ze vroeger eens een keertje met haar vader naar een pad-de-deux was geweest.

De meisjes gingen wat langzamer rijden. Omdat Kait eigenlijk niet wist of ze op het manege terrein mocht komen,draaide ze zich om en begon weg te lopen. 'Hopelijk merkt niemand dat ik hier eigenlijk niet hoor!' dacht Kait... Hopelijk.